Op 11 juni, onze laatste volle dag in IJsland, zijn Bram en
ik met een bustour naar Snæfellsnes Peninsula geweest. Snæfellsnes is een soort
uitsteeksel aan de noordwestkant van IJsland. Snæfell kan worden vertaald als
sneeuwberg en nes is een uitsteeksel, wat dan weer aan het Zweedse woord voor
neus doet denken. Op de Snæfellsjökull glacier ligt dan ook het hele jaar
sneeuw. Om hier naartoe te komen moet je echter wel een ander soort voertuig
hebben, maar het landschap is sowieso omringt door vele andere bergen. Het was
heel anders dan onze vorige tour,, die toch wat meer toeristisch was. Bij deze
tour ging je echt de natuur in en moest je pittige wandelingen maken over
rotsen om op bepaalde plekken te komen, bijvoorbeeld bij de diverse watervallen
waar we zijn gestopt. Ze waren minder groot dan de waterval waar we tijdens
onze andere tour zijn geweest, maar je kon er wel dichterbij komen.
Ook zijn we op twee stranden geweest, waar de golven zorgen
voor mooie rotsformaties en waar je dicht bij de eenden kan komen. Je ziet ze en hoort ze in de eerste video.
Djúpalónssandur
is een helemaal zwart strand waar de overblijfselen van een oud schip nog op
het strand liggen. Er liggen vier grote stenen, variërend in gewicht van 23 tot
meer dan 150 kilo, die werden gebruikt om de sterkste bemanning voor
vissersboten uit te kiezen. Als je de zwaarste steen op kon tillen, kreeg je
daar ook naar betaald. Er lagen echter zoveel stenen dat het nogal moeilijk te
zien was welke nou die vier grote stenen waren. We hebben natuurlijk wel wat
mooie kleinere stenen meegenomen. Het hotelpersoneel in IJsland klaagt trouwens
blijkbaar over het aantal stenen dat mensen meenemen en vervolgens in hun
hotelkamer achterlaten, dus dat hebben wij maar niet gedaan. In de tweede video
zie je de golven op dit strand en hoor je hoe hard ze klinken.
komen.
Onze lunch kregen we op een paardenboerderij, waar een stuk of 50 paarden in de wei liepen, allemaal om op
te rijden. IJslandse paarden zijn erg vriendelijk en kunnen, ondanks dat ze
niet zo groot zijn, relatief veel gewicht dragen. De eigenaren hadden van hun
huiskamer een soort restaurantje gemaakt, wat een huiselijke sfeer gaf. Een
oude dame kookte voor ons een heerlijke maaltijd van vers gevangen vis,
aardappels en salade. Het bezoek deed me erg denken aan de keren dat ik in
Zweden ben geweest: het eten, de geur in huis, en de gewoonten, bijvoorbeeld om
je schoenen uit te doen als je bij iemand thuis komt. Mijn theorie was altijd
dat dat is vanwege de sneeuw. Je wilt natuurlijk niet dat je gasten met
besneeuwde schoenen door je huis gaan lopen :) Geen idee of het klopt.
Verder zijn we bij de Buðarkirkja geweest, een kerk gelegen
in een lavaveld die helemaal zwart geschilderd is. Kerken werden vroeger veel
gebouwd in de omgeving, want als je een kerk op je land bouwde kon je daar
belastinggeld mee opstrijken.
De tour duurde een hele dag, maar is zeker een aanrader als
je van de natuur en van pittige wandelingen houdt.
Reacties
Een reactie posten